Veel GGZ-professionals vertonen een tweeslachtige houding tegenover rouw ofwel verliesverwerking. Enerzijds vindt men dat rouw een normaal aspect van het leven is en vandaaruit is men er dan ook beducht voor om rouw te pathologiseren/medicaliseren. Aan de andere kant weet men dat rouw bij veel aanmeldingsklachten en stoornissen op de achtergrond aanwezig is, terwijl daarnaast gecompliceerde en traumatische rouw ook nogal eens op de voorgrond staan.
Verlies van een dierbare is een ingrijpende (levens)gebeurtenis. Het leeuwendeel van degenen die dit overkomt, komt dit verlies op eigen kracht te boven. Voor zo’n 10% geldt dat hun rouwproces gecompliceerd verloopt, wat kan komen door externe factoren zoals de onverwachtheid en het traumatiserende karakter van het overlijden (bijv. suïcide of moord). Interne belemmeringen kunnen zijn dat nabestaanden het denken aan het overlijden en de gevolgen daarvan vermijden omdat ze de gevoelens die dat te weeg brengt niet kunnen verdragen of bang zijn dan ‘gek’ te worden. Soms ook denken nabestaanden dat ze ‘moeten’ blijven rouwen, uit compassie met of vanwege een vermeende wens vanuit de overledene.
In de literatuur zijn en worden dergelijke gecompliceerde vormen van verliesverwerking aangeduid met verschillende ‘stoornis’-achtige termen aangeduid, zoals (naast gecompliceerde rouw): ‘pathological grief’, ‘abnormal grief’, ‘prolonged grief disorder’ etc. In 2022 is in de DSM-5 TR de rouwstoornis als aparte ‘officiële’ stoornis opgenomen en wel onder de naam: ‘Prolonged Grief Disorder’, met als NL-vertaling: ‘Persisterende Rouwstoornis’. In de onderhavige cursus wordt vooralsnog de wat meer ingeburgerde benaming Gecompliceerde Rouw gehanteerd. Onderscheid wordt gemaakt in verschillende vormen van gecompliceerde rouw: ontkende, chronische, uitgestelde, gesomatiseerde, niet-erkende en traumatische rouw. Onder deze laatste vorm wordt verstaan rouw die optreedt na een onverwacht verlies, waarbij de omstandigheden traumatiserend waren. Het gevolg daarvan is veelal dat het denken aan de overledene overschaduwd wordt door de flashbacks over het traumatische overlijden. Haaks op deze vormen van individuele vormen van gecompliceerde rouw staat ‘systeemgeblokkeerde’ rouw: soms wordt de individuele rouwproblematiek van ouders of kinderen in stand gehouden door problemen op het niveau van een systeem (gezin of familie).
Voor deze vormen van gecompliceerde rouw worden in de cursus geëigende CGT-interventies gepresenteerd en geoefend. Ook komen verwante behandelingstechnieken aan de orde, zoals therapeutische rituelen, ‘acceptance’-benaderingen en schrijfopdrachten. Voor al deze technieken geldt dat wezenlijke veranderingen altijd worden bewerkstelligd door een samenspel van cognitieve, experiëntiële, verbeeldings- en gedragsmatige technieken. Therapie werkt pas echt als het een ‘corrective emotional experience’ wordt.
Naast theoretisch verdiepend, is de cursus sterk praktijkgericht: mede aan de hand van door deelnemers ingebrachte rouw-casuïstiek wordt geoefend en feedback gegeven. Daarnaast zijn er mini-lectures en DVD’s.
Voor verdere inhoudelijke informatie: zie www.kienhorstvandenbout.nl
Docent
Prof. dr. Jan van den Bout, klinisch psycholoog/psychotherapeut, supervisor VGCt
Periode
Vier woensdagen van 10.00 – 17.00 uur:
10 en 24 april
15 en 22 mei 2024
Locatie
Utrecht (centrum)
Erkenning:
Is verkregen (voor 25 uur) bij de VGCt (Vervolg- en Nascholingscursus); is aangevraagd voor NVO Orthopedagoog-Generalist/NIP K&J (25 uur). Desgewenst zal erkenning worden aangevraagd voor de herregistratie (FGzPt) Klinisch (Neuro-)Psycholoog (50 uur).
Aantal deelnemers
Max. 14.
Kosten:
€ 875,- incl. uitgebreide reader. (Excl. 1 boek).
Informatie/Aanmelding
Nadere informatie: stuur een e-mail naar info@kienhorstvandenbout.nl of stel je vraag via www.kienhorstvandenbout.nl Aanmelden gebeurt via de website.
